“Kârun, Mûsâ’nın kavminden idi de, onlara karşı azgınlık
etmişti. Biz ona öyle hazineler vermiştik ki, anahtarlarını güçlü kuvvetli bir
topluluk zor taşırdı. Kavmi ona şöyle demişti: Şımarma! Bil ki Allâh
şımarıkları sevmez. Allâh’ın sana verdiğinden (O’nun yolunda
harcayarak) âhiret yurdunu iste; ama dünyadan da nasîbini unutma. Allâh
sana ihsân ettiği gibi, sen de (insanlara) iyilik et.
Yeryüzünde bozgunculuğu arzulama. Şüphesiz ki Allâh, bozguncuları sevmez.
Kârun ise: «–O (servet) bana ancak
kendimdeki bilgi sâyesinde verildi.» demişti. Bilmiyor muydu ki Allâh,
kendinden önceki nesillerden, ondan daha güçlü, ondan daha çok taraftarı olan
kimseleri helâk etmişti. Günahkârlardan günahları sorulmaz (Allâh
onların hepsini bilir).
Derken Kârun, ihtişâmı içinde kavminin karşısına çıktı.
Dünyâ hayatını arzulayanlar: «–Keşke Kârun’a verilenin bir benzeri bize de
verilseydi; doğrusu o çok şanslı!» dediler.
Kendilerine ilim verilmiş olanlar ise şöyle dediler:
«–Yazıklar olsun size! Îmân edip sâlih ameller işleyenler için Allâh’ın
mükâfâtı daha üstündür. Ona da ancak sabredenler kavuşabilir.»
Nihâyet Biz, onu da, sarayını da yerin dibine geçirdik.
Artık Allâh’a karşı kendisine yardım edecek avenesi olmadığı gibi, o, kendini
savunup kurtarabilecek kimselerden de değildi.” (el-Kasas, 76-81)
Kârun’un hâli, dünyâ üzerinde servetine ve gücüne güvenerek
şımaran ve bir gün öleceğini hatırına getirmeyen gâfillerin âkıbetine bâriz bir
misaldir.
Kaynak: Osman Nuri Topbaş
Kroesus, Arap, Yahudi ve Pers medeniyetlerinde Karun
şeklinde anılmaktadır. Karun Hazinesi, çoğu MÖ 560-546 yılları arasında Lidya
ülkesini yöneten Kroisos veya Krezüs (Karun) dönemine ait olan ve Uşak'ın 25 km
batısında ve İzmir Karayolu üzerinde bulunan Güre Kasabası yakınlarındaki
tümülüslerden 1960'lı yıllarda çıkarılarak ABD'ye kaçırılan ve 1993 yılında
uzun bir hukukî süreç sonucunda geri alınan eserlerin toplu adı. Bazı
kaynaklarda Lidya Hazinesi olarak da anılır. Hazinenin ele geçirilen kısmında
yaklaşık 450 parça bulunur.